Vrijdagochtend 24 september, 7.50 uur. Een onrustige nacht met veel overpeinzingen. Het kan toch niet zo zijn dat wij als eigenaren in dit land geen zeggenschap meer hebben over ons eigendom? Vandaag gaat de brief uit met aanzegging tot vertrek uit het huis. Als eerste de politie gebeld. Het blijft niet te geloven dat ze niet naar ons willen luisteren. Te belachelijk voor woorden: om 9.00 uur moeten we het nog maar eens proberen. Er is niemand beschikbaar. Wetende dat er twee vreemden in je huis bivakkeren. Die moeten er zo snel mogelijk uit. We hebben geen idee of ze gewelddadig zijn? De politie naast je zijde geeft dan een veiliger gevoel. Dan maar hogerop zoeken. De loco-burgemeester hoort het verhaal aan. Zij geeft aan er meteen mee aan de slag te gaan. En prompt, nog geen vijf minuten later belt er iemand van de politie. Mijn man krijgt politiebegeleiding bij het afgeven van de brief. Wat er daarna allemaal is gebeurd …
Het blijft voor mij ook een verhaal apart. Rond 13.30 uur belt mijn man me op. Ik ben thuis gebleven om de boel hier draaiende te houden. Met vier schoolgaande kinderen een organisatie op zich. ‘Ik blijf hier met mijn zus’. Hoorde ik het wel goed? ‘zijn de krakers dan weg?’ ‘Nee, maar wij blijven hier in ons huis bij onze spullen. De politie was er ook niet blij mee. Maar wij laten ons niet wegsturen’. Even wist ik niet wat ik moest zeggen. De angst overviel me. ‘Wat voor types zijn het, ik bedoel, zien ze er gevaarlijk uit?’ ‘Nee hoor, en dan nog, het is ons huis. Wij gaan hier niet meer weg!' Dat klonk standvastig. En ik ken hem langer dan vandaag. Als hij het op die toon zegt, dan krijgt niemand het meer uit zijn hoofd. Op dat moment besefte ik ineens: dit gaat langer duren dan ik had gedacht.
De rest blijft voor mij ook maar raden. De burgemeester belt met mijn man, de politie komt langs. Maar niemand kan er iets aan doen. De krakers mogen gewoon blijven. Ze hebben de sloten zelfs al vervangen. Het enige dat mijn man hoort, is dat hij moet uitkijken dat hij geen bevel tot uitzetting krijgt. De omgekeerde wereld? Het moet niet gekker worden.
De media duikt er op en maakt er een nieuwsitem van. Waar doe je goed aan? De politie komt nu wel met regelmaat langs. Dat is de winst van vandaag. Maar nu zit ik hier met vier kinderen die het niet begrijpen. Zoals mijn jongste zoon verwonderd zei: ‘kraken is toch hetzelfde als stelen? Waarom helpt de politie dan niet om die stoute mannen uit ons huis te zetten?’ Tja, wat zeg je dan als bezorgde moeder? Nu maar hopen dat het recht zegeviert of dat de krakers snel tot inkeer komen …
De media duikt er op en maakt er een nieuwsitem van. Waar doe je goed aan? De politie komt nu wel met regelmaat langs. Dat is de winst van vandaag. Maar nu zit ik hier met vier kinderen die het niet begrijpen. Zoals mijn jongste zoon verwonderd zei: ‘kraken is toch hetzelfde als stelen? Waarom helpt de politie dan niet om die stoute mannen uit ons huis te zetten?’ Tja, wat zeg je dan als bezorgde moeder? Nu maar hopen dat het recht zegeviert of dat de krakers snel tot inkeer komen …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten